مقایسه کارایی حشره کش اسپیروتترامات (SC 100) با چند حشره کش رایج در کنترل تریپس پیاز، Thrips tabaci Lindeman

تریپس پیاز آفت کلیدی پیاز بوده و در مناطق مختلف کشور، سم پاشی های متعددی برای کنترل آن صورت می گیرد. به همین دلیل، جایگزین کردن حشره کش های کم خطر با کارایی بالاتر برای کنترل این آفت ضروری است. در این تحقیق کارآیی حشره کش ها برای کنترل تریپس در دو استان اصفهان و مرکزی در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با 6 تیمار و 4 تکرار (شامل حشره کش های رایج سایپرمترین (EC 40%) (5/0 در هزار)، دی کلرووس (EC 50%) (2 در هزار)، مالاتیون (EC 57%) (5/1 در هزار) و حشره کش جدید اسپیروتترامات (مونتو® SC 100) (با دو غلظت 72/0 و 60/0 در هزار) به همراه شاهد مقایسه شد. تراکم تریپس روی 10 بوته از هر کرت یک روز قبل و 3، 7 و 14 روز پس از سم پاشی ثبت شده و درصد کارایی تیمارها به روش هندرسون- تیلتون محاسبه و پس از تجزیه واریانس، گروه بندی میانگین تیمارها به روش آزمون چند دامنه ای دانکن انجام شد. شاخص های خسارت نیز با آزمون کرآسکال- والیس مورد مقایسه قرار گرفتند. تیمارها در استان اصفهان با هم اختلاف معنی دار داشتند و حشره کش مونتو (72/0 در هزار) بیشترین کارآیی (به ترتیب 95، 95 و 83 درصد) را در هر سه نوبت نمونه برداری داشت و غلظت 60/0 در هزار آن به ترتیب 88، 88 و 79 درصد در مرتبه بعد قرار گرفت. کارآیی دی کلرووس در روز سوم پس از سم پاشی، نزدیک به آنها (88 درصد) بود. شاخص خسارت در روز هفتم برای مونتو در هر دو غلظت به طور معنی داری کمتر بود. در استان مرکزی نیز میزان کارایی هر دو غلظت مونتو بیشتر از سایر تیمارها برآورد گردید، اما اختلاف معنی دار بین تیمارها مشاهده نشد. در مجموع حشره کش جدید اسپیروتترامات (مونتو® SC 100) با غلظت 60/0 در هزار، کنترل قابل قبول روی جمعیت تریپس پیاز در شرایط مزرعه ای نشان داد.