مقایسه کارایی چند علف کش در مزرعه گل مریم، Polianthes tuberosa L

این آزمایش به منظور بررسی اثر چند علف کش بر کنترل علف های هرز در مزرعه گل مریم در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با 14 تیمار در سه تکرار طی سال های 1385 و 1386در دزفول اجرا شد. تیمارهای آزمایش عبارت بودند از علف کش های تریفلورالین (EC 48%) 10 روز قبل از کاشت و بلافاصله قبل از کاشت، ای پی تی سی (EC 82%) به صورت پیش کاشت، آکسی فلورفن (EC 24%) به صورت پیش رویشی، آیوکسینیل (EC 22.5%) به صورت پس رویشی، اکسادیازون (SL 12%) به صورت پیش رویشی، آلاکلر (EC 48%) به صورت پیش رویشی، دیورون (WP 80%) به صورت پیش رویشی، آترازین (WP 80%) به صورت پیش رویشی، آترازین به صورت پیش رویشی + یک بار وجین دستی، تو، فور- دی (SL 72%) به صورت پس رویشی + هالوکسی فوپ آر متیل (EC 10.8%) یک هفته بعد از مصرف تو، فور - دی، پاراکوات (SL 20%) در اوایل رویش گل مریم، و شاهدهای بدون وجین و با وجین. نتایج بررسی نشان داد در هر دو سال آزمایش، در مقایسه با شاهد با علف هرز، دیورون و آترازین به ترتیب با میانگین100 و 97 درصد در کاهش مجموع تعداد علف های هرز و تو، فور- دی + هالوکسی فوپ آر متیل نیز با کاهش وزن خشک کل علف های هرز به میزان 95 درصد موثرترین تیمارها بودند. پس از تیمار شاهد با وجین، آترازین + یک بار وجین دستی با میانگین 87/5 تن در هکتار بیشترین تاثیر را در افزایش عملکرد شاخه گل مریم داشت. در سال های 1385 و 1386، به ترتیب تیمارهای کاربرد آیوکسی نیل و آترازین + یک بار وجین دستی بیشترین وزن پیازچه را داشتند. در مجموع کاربرد هر یک از علف کش های آترازین 8/0 کیلوگرم ماده موثر در هکتار + یک بار وجین دستی علف های هرز، آکسی فلورفن 48/0 کیلوگرم ماده موثر در هکتار، آیوکسی نیل 68/0 کیلوگرم ماده موثر در هکتار،آترازین 2/1 کیلوگرم ماده موثر در هکتار، و یا وجین دستی علف های هرز در طول فصل رویشی گل مریم توصیه می شود.