ارزیابی کارایی کنه کش بایوفنزیت (SC 24%) درکنترل کنه تارتن دونقطه ای، Tetranychus urticae Koch، محصولات گلخانه ای

کنه های تارتن اولین آفت مقاوم به سموم در محیط های گلخانه ای جهان هستند. عدم مدیریت مصرف کنه کش ها در برخی واحدهای گلخانه ای کشور، اثر بخشی آن ها را در مدت کوتاهی به شدت کاهش داده است. به منظور ایجاد تنوع کنه کش ها و کارایی بیشتر آن ها، مطالعه ای روی دزهای 3/0، 4/0 و 5/0 در هزار کنه کش جدید بایوفنزیت (فلورامایتSC 24% ®)، در مقایسه با دزهای مجاز کنه کش های آبامکتین (ورتی مک®1.8% EC)، هگزی تیازوکس (نیسورون®10% EC) و اتوکسازول (باروکEC 10% ®) به همراه تیمارآب پاشی علیه جمعیت کنه تارتن توت فرنگی، خیار و رز گلخانه ای در استان های تهران و اصفهان انجام شد. از طرح آماری بلوک های کامل تصادفی با 3 تکرار و هر تکرار شامل ردیف های 30 متری بوته های کشت شده توت فرنگی، خیار و رز گلخانه ای استفاده شد. نوبت نمونه برداری به صورت یک روز قبل، 4، 7 و 14 روز بعد روی خیار و توت فرنگی در تهران و تا 21 روز بعد از سم پاشی روی رز گلخانه ای در اصفهان با شمارش جمعیت زنده کنه تارتن در سطح زیرین 30 برگ از هر تیمار توسط میکروسکوپ بینوکولار انجام شد. درصد تلفات تیمارها توسط فرمول هندرسون- تیلتون محاسبه و تجزیه آماری توسط نرم افزار SAS انجام شد. نتایج نشان داد هر سه دز فلورامایت دارای بالاترین تلفات کنه تارتن خیار گلخانه ای در سطح زیرین برگ (68/81 الی 24/85 درصد) تا مدت 14 روز در مقایسه با سایر تیمارها در منطقه ورامین داشتند. بیشترین تلفات کنه تارتن رز گلخانه ای فقط به مقدار 14/61 درصد و برای دز 5/0 در هزار فلورامایت نسبت به سایر تیمارها در مدت 21 در اصفهان به ثبت رسید. نتایج نشان داد از غلظت های 4/0 و 5/0 در هزار این کنه کش می توان به ترتیب در گلخانه های که سابقه مبارزه شیمیایی دارند علیه جمعیت کنه های تارتن استفاده نمود.