رابطه بین سبک های یادگیری (مدل Kolb) با الگوی تدریس انطباقی (مطالعه موردی: دانشجویان مرکز علمی کاربردی جهاد دانشگاهی زاهدان، نیم سال دوم سال تحصیلی 94-1393)

آگاهی از ماهیت و انواع سبک های یادگیری فراگیران، به مدرسان کمک می کند تا روش آموزش خود را متناسب با سبک یادگیری دانشجویان تغییر دهند و به بازدهی آموزشی مورد نظر دست یابند. بنابراین، هدف اصلی از انجام پژوهش حاضر، بررسی رابطه سبک های یادگیری دانشجویان با الگوی تدریس انطباقی بود.
مطالعه حاضر، توصیفی از نوع همبستگی بود که به شیوه نمونه گیری طبقه ای تصادفی، تعداد 250 دانشجوی مرکز علمی کاربردی جهاد دانشگاهی زاهدان از طریق پرسش نامه سبک های یادگیری Kolb و تدریس انطباقی مورد مطالعه قرار گرفتند. برای تجزیه و تحلیل داده ها از ضریب همبستگی Pearson و رگرسیون چندگانه استفاده شد.
مقدار ضرایب همبستگی سبک های یادگیری جذب کننده، واگرا، انطباق یابنده و همگرا با الگوی تدریس انطباقی به ترتیب 810/0، 765/0، 795/0 و 809/0 بود (001/0 > P). همچنین، بر اساس نتایج رگرسیون، از بین سبک های یادگیری به ترتیب سبک همگرا با 491/0 = β و سبک واگرا با 300/0 = β، بیشترین تاثیر را بر الگوی تدریس انطباقی داشت (001/0 > P).
با توجه به همبستگی مثبت و معنی دار سبک های یادگیری با الگوی تدریس انطباقی، به کارگیری این روش تدریس که مبتنی بر فعالیت های یادگیری محور، ارزیابی نیازهای فراگیران، مشارکت دادن فراگیران در فرایند تدریس و انعطاف پذیری برای توسعه شخصی می باشد، به مدرسان مراکز آموزشی پیشنهاد می شود.