بررسی اثر انجماد شیشه ای بر میزان بیان نشانگرهای اختصاصی پرتوانی، Oct4 و Nanog، در بلاستوسیست های موش سوری

از زمان اولین انجماد شیشه ای رویان موش در سال 1985، تلاش ها ی قابل توجهی برای توسعه و بهبود این تکنیک صورت گرفته است اما همچنان انجماد با اعمال آسیب های جدی بیوشیمیایی و کروموزومی بر روی رویان می تواند باعث تغییراتی در الگوی بیان ژن های دخیل در تکوین و عملکرد، کاهش لانه گزینی و نهایتا مرگ رویان گردد. هدف از این مطالعه بررسی تاثیرات انجماد شیشه ای بر زنده مانی و رشد و بررسی بیان ژن های تخصصی پرتوانی موثر در تکوین رویان از جمله ژن های Oct4 و Nanog در بلاستوسیست های منجمد- ذوب شده ی موش بود.
پس از تحریک تخمک گذاری موش های ماده و استحصال بلاستوسیست، فرآیند انجماد با حضور دی متیل سولفوکسید 15%، اتیلن گلیکول 15% و ساکارز 5/0 مولار به عنوان مواد سرما محافظ در محیط های انجمادی انجام شد و بلاستوسیست ها با قرار گیری روی Cryotop، به درون ازت مایع منتقل گشتند. فرآیند ذوب نیز با شست و شوی رویان ها در محیط ذوب حاوی ساکارز 1 مولار صورت پذیرفت. نهایتا میزان زنده مانی، خروج بلاستوسیست ها از زونا و نیز بیان ژن های Oct4 و Nanog به روش real time- PCR در بلاستوسیست های منجمد- ذوب شده و شاهد ارزیابی شد.
نرخ زنده مانی و خروج بلاستوسیست ها از زونا در تیمار انجماد نسبت به بلاستوسیست های منجمد نشده بطور معنی داری کاهش یافتند (81/5±43/94% در مقابل 100% برای زنده مانی و 76/11±78/57% در مقابل80/5± 88/86% برای خروج بلاستوسیست از زونا). همچنین بیان ژن های Nanog و Oct4 افزایش یافت.
با توجه به یافته های این آزمایش می توان گفت که انجماد شیشه ای بلاستوسیست موش سوری در مرحله ی بلاستوسیست می تواند باعث تغییر بیان ژن و کیفیت رویان گردد.