مدرنیته از روایت تا کشف پروبلماتیک نظریه سیاسی هنجاری

در شرح های جامعه شناختی از وضع حاضر مدرنیته، آشفتگی حکمفرماست. روایت ها از «پایان سوژه» شروع می کنند و به «فردگرایی جدید» می رسند، از «زوال جامعه» می آغازند و به «ظهور مجدد جامعه مدنی» ختم می شوند و از «پایان مدرنیته» عزیمت می کنند و به مدرنیته ای دیگر و «مدرنیزاسیون جدید» منتهی می شوند.
یکی از مهم‏ترین دستاوردهای مدرنیته از منظر جامعه‏شناسی، پدیده دوگانه «آزادی و انضباط» است. آزادی مهم‏ترین دستاورد بشری در صورت بندی مدرنیته است که در بسیاری از جوامع سرمایه‏داری پیشرفته صنعتی متاخر قوام و دوام کافی یافته و در روند نهادینه شدن یا استقرار و تثبیت کامل قرار گرفته است. لیکن یکی از پایه ها و ارکان اصلی این جوامع ضرورت وجود انضباط، نظم آهنین و فراگیر است؛ زیرا پیشرفت هر چه بیشتر و سریع‏تر در گرو نظم و انضباط قرار دارد و این امر خود فی نفسه با مفهوم آزادی از بسیاری جهات مغایرت دارد. همچنین دو برداشت ناظر بر آزادی و انضباط، سرشت دووجهی مدرنیته را از سه جنبه مطالعه می کند؛ سرشتی که در مدرنیته نقشی بنیادی برعهده دارد: ارتباط آزادی فردی و اجتماع سیاسی؛ ارتباط عاملیت و ساختار؛ و ارتباط انسان هایی که در محیط های محلی زندگی می کنند و نهادهای گسترش یافته اجتماعی.
در کتاب حاضر، نویسنده سعی دارد تا با پرداختن به مناقشات سال‏های اخیر درباره مدرنیته و پست مدرنیته، سنتزی نظری برای بسیاری از معضلات فکری و اندیشگی جوامع مذکور پیدا کند. نویسنده می کوشد جامعه شناسی مدرنیته را بر حسب روایتی تاریخی از دگرگونی های اجتماعی طی دو قرن اخیر بررسی کند. در مقام دو روایت متمایز از مدرنیته، با تمرکزی بر اروپای غربی و نگاهی به ایالات متحده آمریکا و سوسیالیسم شوروی به عنوان گونه های مشخص و متفاوتی از مدرنیته، به ارزیابی تاریخ تحولات اجتماعی دو قرن اخیر می‏پردازد.