حذف یون نیکل از محلولهای آبی با استفاده از زئولیت طبیعی همراه با مطالعه

هدف این مطالعه بررسی حذف یون نیکل از محلولهای آبی با استفاده از زئولیت طبیعی می باشد. در بررسی فرایند حذف یون نیکل به روش ناپیوسته، پارامترهای تاثیر گذار مانندpH اولیه محلول، مقدار جاذب، زمان تماس، غلظت اولیه محلول و دما مورد ارزیابی قرار گرفت. داده های آزمایشگاهی با مدل ایزوترم فرندلیچ و لانگمویر مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت و مشاهده شد نتایج با ایزوترم لانگمویر نسبت به ایزوترم فرندلیش همخوانی بهتر خواهد داشت. براساس مدل لانگمویر ظرفیت جذب ماکزیمم جاذب برای یون نیکل 18.09 (میلی گرم بر گرم) می باشد. مدل شبه مرتبه دوم و شبه مرتبه اول برای بررسی های سنتیکی فرایند مورد استغاده قرار گرفت. نتایج مطالعات سنیتیکی نیز بیانگر تناسب بیشتر مدل شبه مرتبه دوم نسبت به مدل شبه مرتبه اول در فرایند جذب یون نیکل می باشد. در نتیجه بررسی های پارامترهای ترمودینامیکی (ΔG°، ΔH°، ΔS°) در بازه دمایی 20 تا 50 درجه سانتیگراد مشاهده گردید که جذب یون نیکل فرایندی خودبخودی و گرماگیر می باشد. نتایج حاصل از مطالعات نشان داد که زئولیت طبیعی با قابلیت های بالای خود می تواند به عنوان جاذبی موثر در حذف فلزات سنگین از محلولهای آبی مورد استفاده قرار گیرد.