ردیابی ژن های عمده برای برخی از صفات اقتصادی مرغان بومی استان یزد با استفاده از روش های مختلف آماری

در تحقیق حاضر، مشاهدات مربوط به صفات عملکردی شامل وزن 8 و 12 هفتگی، سن بلوغ جنسی، تعداد تخم مرغ و میانگین وزن تخم مرغ به منظور ردیابی ژن های عمده ی موثر بر این صفات در جمعیت مرغ های بومی یزد، مورد تجزیه و تحلیل ژنتیکی قرار گرفته است. احتمال تفرق ژن های عمده در صفات مذکور با استفاده از آزمون های ساده آماری شامل آزمون های نرمالیته، بارتلت، لون و فین برای باقی مانده ها و آنالیز پیشرفته ی بیزی، بررسی شد. تفرق ژن های عمده برای صفات وزن بدن درسنین 8 و 12 هفتگی و نیز تعداد تخم مرغ تولیدی تایید شد، بنابراین، مدل توارث مختلط شامل اثرات ژن عمده و اثرات پلی ژنی در مقایسه با مدل صرفا پلی ژنی برای این صفات، برازش بهتری خواهد داشت. در مورد صفات وزن 8 هفتگی و وزن 12 هفتگی، نسبت واریانس تبیین شده از طریق اثرات پلی ژنی بیشتر از نسبت واریانس ژنتیکی ژن گاه ژن عمده به واریانس فنوتیپی کل بود. در مورد تعداد تخم مرغ تولیدی نسبت واریانس ژنتیکی ژن گاه ژن عمده به واریانس فنوتیپی کل، بیشتر از نسبت واریانس تبیین شده توسط اثرات پلی ژنی بود. بنابراین، بیشتر واریانس مشاهده شده برای این صفت در جمعیت مرغ های بومی یزد، با تفرق ژن عمده تبیین می شود.با توجه به تایید تفرق ژن عمده با آنالیز بیزی در صفات وزن 8 و 12 هفتگی و تعداد تخم مرغ در مرغ های بومی یزد، می توان استفاده از تکنیک های مولکولی را برای نقشه یابی ژن های عمده ی مربوطه در این صفات توصیه نمود.