بررسی رفتار زینترپذیری، تبلور و ویژگی های دی الکتریک کامپوزیت های تهیه شده از میکروذرات مولایت و شیشه ZBS (ZnO-B2O3-SiO2)

سرامیک های دی الکتریک به دلیل تنوع در ترکیب و داشتن ویژگی های دی الکتریک منطبق با نیازمندی های صنعت الکترونیک و ارتباطات بیسیم به شدت مورد توجه واقع شده اند. از جمله این سرامیک ها، می توان به کامپوزیت های سرامیکی اشاره کرد که با ارائه ویژگی های دی الکتریک مطلوب در محدوده فرکانس امواج مایکروویو و با داشتن یک فاز سرامیکی دی الکتریک و یک فاز شیشه به عنوان کمک زینتر در فناوری پخت همزمان کم دمای سرامیک ها مورد استفاده قرار گرفته اند. پژوهش حاضر بر مبنای ساخت کامپوزیت های دی الکتریک از میکروذرات مولایت و شیشه ZBS (ZnO-B2O3-SiO2) جهت کاربرد به عنوان زیرپایه دی الکتریک در فناوری مذکور استوار است. در این راستا ابتدا کامپوزیت هایی حاوی مقادیر مختلف مولایت و شیشه ZBS تهیه شد و با توجه به ارزیابی رفتار زینترپذیری در دمای oC950، کامپوزیت حاوی 50 درصد حجمی شیشه به عنوان ترکیب بهینه به لحاظ رفتار زینترپذیری انتخاب و بررسی بیشتر بر این کامپوزیت متمرکز شد. با بررسی رفتار حرارتی کامپوزیت بهینه به هنگام زینتر و بر اساس نتایج آزمون پراش پرتوهای ایکس و آزمون حرارتی افتراقی، چنین نتیجه گرفته شد که مولایت در دمای oC880 با فاز شیشه وارد واکنش می شود. محصول این واکنش فاز گانیت (ZnO.Al2O3) است که با توجه به بررسی های ریزساختاری با مورفولوژی منشوری شکل توزیع یکنواختی در بستر شیشه زمینه دارد. بررسی ویژگی های دی الکتریک با استفاده از دستگاه پردازشگر شبکه حاکی از آن بود که کامپوزیت بهینه دارای فرکانس تشدید در محدوده امواج مایکروویو است و با داشتن نفوذپذیری دی الکتریک 5/4 و فاکتور کیفیت GHz4704، با نیازمندی های فناوری هدف همخوانی دارد.