شایسته سالاری در دیوان رسائل از نظر تا عمل

«شایسته سالاری» در نظام مدیریتی، از مسائل مهم اخلاق حرفه ای است که این مقاله به بررسی آن در دیوان رسائل دوره عباسیان می پردازد و با توجه به نوشته های نظریه پردازان آن روزگار در این باره، از پای بندی عملی به این ارزش گزارش می کند و به بازخوانی سیر تاریخی و اهمیت منصب دبیری و شروط به دست آوردن آن از دید عالمان و رجال دیوانی عصر عباسیان و میزان انطباق بین انتصاب ها با معیارهای دیوانی و منصب دبیری می پردازد. بسیاری از دبیران آن دوران، بر پایه شایسته سالاری و ویژگی های اخلاقی و توانایی هایشان گزینش می شدند، اما عواملی مانند توارث، سودطلبی و نفوذ معتمدان دیوانی و زنان درباری، در انتصاب آنان تاثیر می گذارد و در عمل مانع شایسته سالاری در این زمینه می شد.