مقایسه اثر پودر و عصاره هیدروالکلی مرزنجوش با ویرجینامایسین بر عملکرد، متابولیتهای خونی، جمعیت میکروبی ایلئوم، مرفولوژی ژژونوم و کیفیت گوشت جوجه های گوشتی

چکیده:
این مطالعه به منظور بررسی تاثیر استفاده از پودر و عصاره هیدروالکلی مرزنجوش در مقایسه با آنتی بیوتیک ویرجینیامایسین برعملکرد، فراسنجه های خونی، وزن نسبی ارگان های داخلی، فلور میکربی روده، مورفولوژی پرزهای روده و کیفیت گوشت در جوجه های گوشتی در قالب طرح کاملا تصادفی با 8 تیمار، 3 تکرار و 12 جوجه در هر تکرار به اجرا درآمد. تیمارهای آزمایشی شامل جیره شاهد (فاقد هرگونه افزودنی)، آنتی بیوتیک ویرجینیامایسین (100 میلی گرم در کیلوگرم)، پودر برگ مرزنجوش (1 ،2 و 3 درصد) و عصاره مرزنجوش (150، 250 و350 میلی گرم در کیلو گرم) بودند. بر اساس نتایج بدست آمده، در یک تا 10 روزگی پرندگان تغذیه شده با آنتی بیوتیک ویرجینیامایسین مصرف خوراک بیشتری نسبت سایر گروه ها داشتند. در 11 تا 24 روزگی نیز مصرف خوراک گروه آنتی بیوتیک ویرجینیامایسین بیشتر از گروه 2 و3 درصد پودر مرزنجوش و 350 میلی گرم در کیلوگرم عصاره مرزنجوش بود. کمترین مصرف خوراک در تمام بازه های زمانی در تیمار غذایی حاوی 3 درصد پودر مرزنجوش مشاهده شد. در کل دوره پرورش، خوراک مصرفی تحت تاثیر تیمار های آزمایشی قرار نگرفت اما استفاده از 3 درصد پودر مرزنجوش نسبت به سایر گروه ها افزایش وزن کمتری نشان داد و بیشترین اضافه وزن در تیمار حاوی آنتی بیوتیک و 350 میلی گرم در کیلوگرم عصاره مشاهده گردید. همچنین در کل دوره، گروه های شاهد و 3 درصد پودر مرزنجوش در مقایسه با سایر گروه ها ضریب تبدیل غذایی بالاتری را نشان دادند. تیمار ها تاثیر معنی داری بر فراسنجه های خونی و وزن نسبی اجزای لاشه نداشت. تیمار های 1 و 2 درصد پودر و 350 میلی گرم در کیلوگرم عصاره مرزنجوش جمعیت باکتری های کلی فرم را نسبت به شاهد کاهش دادند. افزودن 150 میلی گرم در کیلو گرم عصاره مرزنجوش طول پرز را به طور معنی داری نسبت به تیمار شاهد و آنتی بیوتیک ویرجینیامایسین افزایش داد. افزودن 1 و 2 درصد پودر مرزنجوش و سطوح مختلف عصاره مرزنجوش میزان TBA را به طور معنی داری کاهش داد. در مجموع به نظر می رسد می توان از گیاه دارویی مرزنجوش (به خصوص سطح 350 میلی گرم در کیلوگرم عصاره) به عنوان جایگزینی برای آنتی بیوتیک های محرک رشد به خوبی بهره جست.
زبان:
فارسی
صفحات:
108 تا 121
لینک کوتاه:
magiran.com/p1571907 
دانلود و مطالعه متن این مقاله با یکی از روشهای زیر امکان پذیر است:
اشتراک شخصی
با عضویت و پرداخت آنلاین حق اشتراک یک‌ساله به مبلغ 990,000ريال می‌توانید 70 عنوان مطلب دانلود کنید!
اشتراک سازمانی
به کتابخانه دانشگاه یا محل کار خود پیشنهاد کنید تا اشتراک سازمانی این پایگاه را برای دسترسی نامحدود همه کاربران به متن مطالب تهیه نمایند!
توجه!
  • حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران می‌شود.
  • پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانه‌های چاپی و دیجیتال را به کاربر نمی‌دهد.
دسترسی سراسری کاربران دانشگاه پیام نور!
اعضای هیئت علمی و دانشجویان دانشگاه پیام نور در سراسر کشور، در صورت ثبت نام با ایمیل دانشگاهی، تا پایان فروردین ماه 1403 به مقالات سایت دسترسی خواهند داشت!
In order to view content subscription is required

Personal subscription
Subscribe magiran.com for 50 € euros via PayPal and download 70 articles during a year.
Organization subscription
Please contact us to subscribe your university or library for unlimited access!