بررسی شیوع مایکوپلاسما ژنیتالیوم و مایکوپلاسما هومینیس در بین زنان مبتلا به عفونت واژینال در شهر رباط کریم طی سال 1392

مایکوپلاسما ژنیتالیوم و هومینیس از عوامل مهم واژینوز محسوب می شوند و شناسایی آنها توسط روش سنتی کشت دادن با مشکل مواجه است. هدف از انجام این تحقیق، بررسی شیوع این باکتری ها با به کارگیری تکنیک PCR در مقایسه با کشت در زنان مبتلا به عفونت می باشد.
برای انجام این مطالعه مقطعی 250 نفر بیمار مراجعه کننده به بیمارستان های امام خمینی و امام زمان(عج) استان تهران و 150 نفر فرد سالم مورد بررسی قرار گرفتند. DNA استخراج شده از نمونه ها به عنوان الگو جهت تکثیر ژن کد کننده 16s rRNA با استفاده از پرایمرهای اختصاصی در دو واکنش PCR جداگانه استفاده شد.
نتایج به دست آمده نشان داد که کشت مایکوپلاسما ژنیتالیوم و مایکوپلاسما هومینیس به ترتیب در 38 و 46/8 درصد موارد مثبت بود، درحالی که با مطالعه نمونه ها به روش PCR به ترتیب 62 و 77/2 درصد از نمونه ها مثبت گزارش شدند. نتایج نشان دهنده آن است که برای شناسایی مولکولی این باکتری ها PCR از دقت، حساسیت و اختصاصیت ویژه ای برخوردار است، به طوری که نمونه های کشت منفی نیز با این روش قابل تشخیص می باشند.
برای شناسایی عوامل عفونی در مبتلایان به واژینوز، روش مولکولی PCR به طور معنی داری نسبت به کشت از حساسیت بالاتری برخوردار بوده و با به کارگیری پرایمرهای اختصاصی می توان این عوامل بیماری زا را در حد جنس و گونه با دقت بیشتری مورد شناسایی قرار داد.