تحلیلی بر توزیع فضایی مراکز آموزشی منطقه 2 تهران

رشد شتابان شهرنشینی در بسیاری از کشورهای در حال توسعه از جمله ایران برنامه ریزی کاربری اراضی شهری را با تنگناهای جدی مواجه کرده است. یکی از چالش های پیشروی در این زمینه، مکان یابی مناسب فعالیت ها و خدمات شهری نظیر مراکز آموزشی است. مراکز آموزشی یکی از مهم ترین خدمات شهری محسوب می گردند؛ انتخاب مکان بهینه استقرار مدارس، مستلزم مطالعه ویژگی ها و تناسبات، نحوه استقرار در محیط، نحوه کاربرد فضا و مشخصات پایه ای است. در این پژوهش که به روش توصیفی – تحلیلی صورت پذیرفته، مکانیابی و استقرار مدارس متوسطه منطقه 2 تهران مورد بررسی قرار گرفته است. بدین منظور با استفاده از معیارهای سازگاری، مطلوبیت و ظرفیت و بهره گیری از سامانه اطلاعات مکانی(GIS)، مدارس مورد مطالعه به لحاظ مناسبت یا عدم مناسبت با سایر کاربری های شهری مورد بررسی و تحلیل قرار گرفت و تصویری کامل از وضعیت موجود مدارس در قالب ماتریس های سازگاری، مطلوبیت و ظرفیت ارائه گردید. براساس یافته های پژوهش اگرچه مدارس بر اساس ظرفیت و از نظر سرانه ها تقریبا در حد استانداردها قرار دارند اما از لحاظ پوشش دهی به جمعیت منطقه و از نظر معیار سازگاری و مطلوبیت وضعیت مناسبی ندارند.