امکان سنجی بکارگیری فناوری اطلاعات و ارتباطات در برنامه ریزی و مدیریت شهری

پیشرفت فناوری اطلاعات و ارتباطات منجر به پیدایش ابزارهای نوین ارتباطی و اطلاع رسانی در دنیای امروز گردیده، به گونه ای که اشکال متفاوتی از نحوه انجام فعالیت ها و ارائه خدمات در تمام عرصه ها پدید آورده است. بر این اساس، پژوهش حاضر با هدف امکا ن سنجی استفاده و به کارگیری [1]ICT در برنامه ریزی و مدیریت شهر زاهدان انجام شده است. داده ها و اطلاعات مورد نیاز با استفاده از ابزار پرسشنامه و بررسی های میدانی به دست آمده است. روش نمونه گیری داده ها بر اساس فرمول کوکران (تعداد 380 نمونه)، در سطح مناطق پنج گانه شهر زاهدان تعیین گردیده و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون های آماری T-Test تک نمونه ای، رگرسیون خطی و ضریب همبستگی پیرسون در محیط SPSS انجام شده است. نتایج آزمون T-Test نشان می دهد که تلفن، کامپیوتر و فکس با میانگین 82/2، 12/2 و 09/2 بیش ترین میزان استفاده، و چت، ایمیل و اینترنت به ترتیب با میانگین 42/1، 55/1 و 9/1 کم ترین میزان استفاده از امکانات ICT را در محل کار به خود اختصاص می دهند. هم چنین رابطه معناداری بین میزان دسترسی به امکانات ICT در محل کار و میزان استفاده از این امکانات جهت انجام امور رایج شهری وجود دارد. میزان استفاده از امکانات ICT جهت انجام امور رایج شهری با میانگین 45/2 پایین تر از حد متوسط است که نشان دهنده استفاده کم مردم از این خدمات است. میزان رضایت شهروندان از خدمات ICT توسط سازمان ها و گرایش به استفاده از این خدمات با سطح معناداری 289/0، بیانگر ارتباط مثبت و مستقیم بین این دو متغیر با شدت پایین است. همچنین سطح سواد اطلاعاتی شهروندان و پذیرش مظاهر ICT با سطح معناداری 000/0 نشانگر سطح سواد اطلاعاتی مطلوب شهروندان است. بنابراین با تقویت زیرساخت ها به منظور ایجاد یک شهر هوشمند، می توان کاهش مشکلات شهری و برنامه ریزی شهری مناسب را در آینده انتظار داشت.
4- Information Communication and Technology