پهنه بندی پتانسیل سیل خیزی با استفاده از تلفیق مدل هیدرولوژیکی CN و AHP در محیط GIS

در این پژوهش به برآورد ضریب رواناب، شناخت عوامل و عناصر موثر در سیل خیزی و پهنه بندی پتانسیل سیلخیزی حوضه آبریز بالخلوچای پرداخته شده است. برای برآورد مقدار رواناب از روش شماره منحنی (CN)، استفاده شده است. برای این منظور ابتدا داده ها و اطلاعات مورد نیاز شامل آمار حداکثر بارش روزانه، نقشه های تراکم پوشش گیاهی، گروه های هیدرولوژیک خاک و کاربری تهیه و وارد سیستم اطلاعات جغرافیایی (GIS) گردید. با تلفیق اطلاعات فوق، در مدل (SCS) نقشه ( CN ) حوضه، میزان نفوذ (S) و مقدار رواناب (Q) تهیه شد. در نهایت با استفاده از فرآیند تحلیل سلسله مراتبی شش فاکتور در نظر گرفته شده شامل: رواناب، گروه های هیدرولوژیک خاک، شیب، کاربری زمین، تراکم پوشش گیاهی و تراکم زهکشی وزندهی شده و با اعمال وزن لایه ها نقشه 55 و 55 ساله( تهیه ،55 ، پهنه بندی پتانسیل سیل خیزی حوضه با دوره بازگشت های مختلف) 5 گردید. نتایج پژوهشی نشان داد که حدود 40 تا 47 درصد مساحت حوضه طی دوره های 5 تا 55 ساله دارای پتانسیل سیل خیزی متوسط بوده و 50 تا 50 درصد دارای پتانسیل زیاد می باشد.