بررسی انواع و شدت فرسایش و تولید رسوب در زیر حوضه های آبخیز ناورود

حوضه های آبخیز در ایران از نظر زمین شناسی، ناهمواری و اقلیم و سایر عوامل موثر در امر فرسایش بسیار متفاوت هستند، هدف از این پژوهش بررسی انواع فرسایش در حوضه آبخیز ناورود، بررسی شدت فرسایش، تولید رسوب و عوامل موثر در این رابطه است در این خصوص ویژگی های فیزیوگرافی، توپوگرافی، اقلیمی، زمین شناسی، ژئومرفولوژی، پوشش گیاهی، خاک، فرسایش و تولید رسوب به طور کلی بررسی شد. این حوضه دارای مساحتی در حدود 265/46 کیلومتر مربع است. هدف کلی پژوهش، بررسی میزان فرسایش و تولید رسوب در حوضه و پی بردن به مناطق حساس از نظر فرسایش است. برای رسیدن به هدف فوق از روش پتانسیل فرسایش (ای پی ام) استفاده شده است. ابزارهای گردآوری اطلاعات، عکسهای هوایی، انواع نقشه ها، روش مشاهده و منابع کتابخانه ای هستند. در این مطالعه با استفاده از روش ای پی ام میزان فرسایش در هر یک از زیر حوضه ها (زیر حوضه) بررسی شده است . در رابطه با ژئومرفولوژی منطقه از 22 نوع رخساره تشکیل شده است. با ادغام آنها با ساختار سنگ شناسی و مقاومت آنها در برابر فرسایش و تلفیق شیب به آنها 209 واحد کاری به دست آمد. بررسی شدت فرسایش و تولید رسوب در در هر واحدکاری با استفاده از روش تجربی EPM (کمی) صورت گرفت. براساس نتایج به دست آمده، زیر حوضه های شماره 4 و 5 از نظر شدت فرسایش بیشترین فرسایش را دارد (ضریب فرسایش 0/24 و 0/22). همچنین بیشترین رسوب زایی را نسبت به سایر زیر حوضه ها به خود اختصاص داده اند. علت زیاد بودن فرسایش ویژه و توان رسوب دهی دراین زیر حوضه ها، نسبت به زیر حوضه های دیگر شیب زیاد و حساسیت سنگ ها نسبت به فرسایش، تغییرکاربری، تخریب جنگل و مرتع، جاده سازی است.