بررسی تطبیقی آرای جامعه شناختی امیل دورکیم در دو نمایش نامه یرما و خانه برنارد آلبا نوشته فدریکو گارسیا لورکا

امیل دورکیم یکی از نظریه پردازان برجسته جامعه شناسی است که مطالعاتش در این حوزه سبب شده است این رشته، درشمار یکی از مهم ترین زیر شاخه های علوم انسانی قرار بگیرد. در بخشی از آرا دورکیم، او واقعیت های اجتماعی، یا ارزش های مشترک، را وجدان جمعی مردمان یک جامعه ابتدایی می نامد و بر این باور است که تمرین خواسته یا ناخواسته این ارزش ها از سوی اعضای آن جامعه، به حفظ همبستگی آن جامعه می انجامد. فدریکوگارسیا لورکا، نمایش نامه نویس اسپانیایی در آثار نمایشی اش، با دقتی موشکافانه به بازنمود سنت ها و آداب زادگاه خود پرداخته و تلاش کرده تصویری باورپذیر از جوامع سنتی و بسته جامعه اسپانیا در اوایل قرن بیستم ارائه کند. مقاله حاضر به بررسی نظریات دورکیم در مورد نوع همبستگی جوامع و انواع آنها، در دو نمایش نامه لورکا، یرما و خانه برناردا آلبا، که روایتگر پیوند های عمیق مردمان جنوب اسپانیا با سنت هایشان است می پردازد و نشان می دهد چگونه فراساختارهای غیرمادی جامعه ای که لورکا به تصویر می کشد به تمرین آنچه دورکیم نظم و انسجام اجتماعی در جوامع بدوی می نامد، انجامیده است. بررسی حاضر به دنبال نشان دادن امکان ارائه یک تحلیل جامعه شناختی از آثار نمایشی و به تبع آن ارائه یک تحلیل تطبیقی است که می تواند به بسترسازی علمی و مدون در مطالعات ادبی بیانجامد.