تعیین مقاومت استرپتوکوکوس آگالاکتیه به آنتی بیوتیک های انتخابی و تشخیص ژن های مقاوم به اریترومایسین از نمونه های جدا شده از زنان حامل در یزد

استرپتوکوکوس آگالاکتیه (GBS یا Group B streptococcus) باکتری است که به طور معمول در واژن، مجاری ادراری و دستگاه گوارش وجود دارد. کلونیزه شدن مادر با GBS تهدید کننده ی نوزاد به عفونت های اکتسابی از قبیل مننژیت، باکتریمی و پنومونی می باشد. مطالعه ی حاضر با هدف تعیین مقاومت استرپتوکوکوس آگالاکتیه به آنتی بیوتیک های انتخابی و تشخیص ژن های مقاوم به اریترومایسین از نمونه های جدا شده از زنان حامل در شهر یزد انجام شد.
این مطالعه، از نوع توصیفی- تحلیلی بود که در آن، تعداد 100 نمونه ی باکتری GBS جهت بررسی فنوتیپی مقاومت به آنتی بیوتیک های پنی سیلین، اریترومایسین، کلیندامایسین و تتراسیکلین به روش Kirby–Bauer (دیسک دیفیوژن) مورد بررسی قرار گرفتند و بررسی ژنوتیپی مقاومت به اریترومایسین از نظر ژن های erm A، erm B و mef A با روش مولکولی انجام شد.
بیشترین مقاومت مربوط به آنتی بیوتیک تتراسیکلین و کمترین مقاومت مربوط به پنی سیلین بود. مقاومت به اریترومایسین 8 درصد، کلیندامایسین 10 درصد، تتراسیکلین 95 درصد و پنی سیلین 1 درصد بود. از نظر ژنوتیپی، ژن های erm B (23 درصد) و erm A (38 درصد) بیشترین و ژن mef A 1( درصد) کمترین مقاومت را داشتند.
حساسیت GBS به پنی سیلین رضایت بخش است، اما مقاومت به آنتی بیوتیک های دیگری نظیر کلیندامایسین و اریترومایسین رو به رشد می باشد که بیشترین میزان مقاومت به اریترومایسین، در ژن erm A می باشد.