بررسی مهاجرت استرهای فتالات از پلی اتیلن ترفتالات محلول مدل آبلیمو

نرم کننده ها (پلاستی سایزرها) از جمله مواد افزودنی مورد استفاده در پلاستیک ها هستند که می توانند بطور بالقوه طی نگهداری مواد غذایی در بسته بندی های پلاستیکی، به مواد غذایی مهاجرت کرده و مشکلاتی را در ایمنی و کیفیت حسی مواد غذایی ایجاد کنند. استرهای فتالات ازجمله این نرم کننده ها هستند که در تولید پلی اتیلن ترفتالات (PET) بکار می روند. در این تحقیق، مهاجرت مهمترین آنها شامل دی متیل فتالات (DMP)، دی اتیل فتالات (DEP)، دی اتیل هگزیل فتالات (DEHP)، دی ایزوبوتیل فتالات (DIBP) و دی بوتیل فتالات (DBP) از پلی اتیلن ترفتالات PET به مدل غذایی آبلیمو (اسید استیک (w/v) 3% ) بررسی گردید. مدل غذایی(سیمولانت) تهیه شده در دماهای 5، 25 و C ̊40 به مدت 3 ماه در بطری های PET نگهداری شدند و در بازه های زمانی 10، 30، 60 و 90 روز، توسط روش کروماتوگرافی گازی (GC) مورد آنالیز قرار گرفتند. نتایج نشان داد که با افزایش دما و زمان نگهداری، مقدار مهاجرت این مواد افزایش یافت و در تمامی دماهای نگهداری، بعد از90 روز، مقادیر مهاجرت بیش از حد مهاجرت ویژه (SML) (تعیین شده توسط استانداردکمیسیون اروپایی) بود که نشان می داد بطری PET نمی تواند بسته بندی مناسبی برای آبلیمو باشد. ضریب انتشار مهاجرت استرهای فتالات، به داخل مدل غذایی با استفاده از قانون فیک محاسبه شد. ضریب انتشار در دماهای 5، 25 و C ̊40 برای DEHP به ترتیب 159/0، 115/0 وcm2/s 9-10×115/0 و برای DBP به ترتیب 084/0، 105/0 و cm2/s 9-10×138/0 به دست آمد. DIBP در دمایC ̊5 مهاجرتی نشان نداد و ضریب انتشار آن در دماهای 25 و C ̊40 به ترتیب 177/0 و cm2/s 9-10× 125/0 بود. همچنین در تمامی دماها، مهاجرتDEP بعد از گذشت 90 روز تشخیص داده نشد و DMP مقادیر بسیار جزئی را نشان داد. وابستگی ضریب انتشار به دما با استفاده از قانون آرنیوس محاسبه شد و مقدار انرژی فعالسازی برای DIBP، DBP و DEHP به ترتیب 82/2، 06/2 وJ/molK 302/1 به دست آمد.