تاثیر سطوح شوری و مس بر جذب برخی عناصر غذایی پر مصرف در شاخساره و ریشه دو رقم پسته (L. Pistacia vera)

در خاک های مناطق پسته خیز ایران، مخصوصا رفسنجان به دلیل بالا بودن pH و شوری، جذب و حلالیت عناصر کم مصرف با مشکل جدی مواجه بوده و در نتیجه درختان پسته با کمبود این عناصر مواجه هستند. اتخاذ تدابیر و راهکارهایی از جمله کاربرد خاکی یا محلول پاشی عناصری چون مس برای کاهش و یا جبران کمبود این عناصر در گیاه پسته ضرورت دارد. بنابراین پژوهشی با هدف ارزیابی تاثیر سطوح مختلف مس و شوری بر جذب عناصر پرمصرف در شاخساره و ریشه دانهال های پسته انجام شد. بدین منظور یک آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار در اردیبهشت ماه سال 1387 در گلخانه ی دانشکده کشاورزی دانشگاه ولی عصر (عج) رفسنجان اجرا شد. تیمارها شامل پنج سطح شوری (0 ، 800 ، 1600 ، 2400 و 3200 میلی گرم در کیلوگرم خاک از منبع کلرید سدیم معادل قابلیت هدایت الکتریکی 2 تا 20 دسی زیمنس بر متر)، چهار سطح مس (0، 5/2 ، 5 و 5/7 میلی گرم مس در کیلوگرم خاک از منبع سولفات مس) و دو رقم پسته (بادامی زرندی و قزوینی) بودند. نتایج نشان داد که تنش شوری، جذب عناصر غذایی پر مصرف شامل فسفر، پتاسیم، کلسیم و منیزیم را در شاخساره و ریشه به طور معنی داری کاهش داد. کاربرد 5/2 میلی گرم مس در کیلوگرم خاک، باعث افزایش جذب فسفر، پتاسیم و منیزیم ریشه شد گرچه در مورد پتاسیم این افزایش از نظر آماری معنی دار نبود. تیمار مس بر جذب عناصر شاخساره تاثیر معنی دار نداشت، تنها مصرف 5/7 میلی گرم مس در کیلوگرم خاک جذب پتاسیم شاخساره را کاهش داد. در مجموع جذب عناصر غذایی پر مصرف در رقم بادامی به طور معنی داری بیشتر از رقم قزوینی بود.