تاثیر تیمار اسید جاسمونیک و سطوح مختلف خشکی بر برخی صفات رویشی و فیزیولوژیکی دانهال های پسته

با هدف مطالعه اثر اسید جاسمونیک بر رشد و برخی خصوصیات فیزیولوژیکی و اکوفیزیولوژیکی دانهال های پسته رقم قزوینی تحت تنش خشکی، آزمایش گلخانه ای در قالب طرح کاملا تصادفی به صورت فاکتوریل با دو فاکتور شامل تیمار اسید جاسمونیک (غلظت صفر، 50 و 100 میکرومولار) به صورت محلول پاشی برگی در سه نوبت و با فاصله زمانی هر سه هفته یک بار و سطوح مختلف تنش خشکی (دور آبیاری یک روز به عنوان شاهد، 3، 6 و 10 روز در میان) با سه تکرار انجام شد. نتایج این پژوهش نشان داد که پس از 70 روز تنش خشکی، کاهش رشد رویشی تنها در بالاترین سطح خشکی مشاهده شد. غلظت پرولین و قندهای محلول برگ تحت تاثیر تنش خشکی افزایش یافت و مجموع پروتئین های محلول برگ نیز افزایش نشان داد. شاخص سبزینگی (SPAD) و ارتفاع ساقه تحت تاثیر هیچ یک از تیمارهای آزمایش قرار نگرفت. بر اساس نتایج این آزمایش، کاربرد اسید جاسمونیک تاثیری بر رشد دانهال های پسته در شرایط تنش خشکی نداشت.