ریزرخساره، مدل رسوبی و چینه نگاری سکانسی سازند داریان در شمال خاوری گسل زاگرس

سازند داریان در حوضه زاگرس در دو سامانه رسوبی مختلف نهشته شده است. در برخی مقاطع توالی کربناتی کم ژرفا همراه با اربیتولیناها و جلبک، و در برخی دیگر توالی کربناتی کم ژرفا همراه با شیل ها و مارن های پلاژیک است. سازند داریان در برش های سطحی کوه گدوان (گدایون) و کوه بانش در شمال گسل زاگرس مطالعه شده است. مطالعات سنگ نگاری و تحلیل رخساره ها به شناسایی ریزرخساره های مختلف انجامید. این ریزرخساره ها در 5 کمربند رخساره ای شامل لاگون، سد، دریای باز کم ژرفا، شیب قاره و دریای ژرف و در یک محیط رمپ کربناته تک شیب و حوضه اینتراشلف نهشته شده اند. تغییرات سطح آب دریا در زمان رسوب گذاری سازند داریان به تشکیل 3 توالی رسوبی کامل رده سوم با مرزهای نوع اول و نوع دوم انجامیده است. این توالی ها بر پایه تحلیل رخساره ها، تجمع و نوع مجموعه جانوری، لاگ های الکتریکی گاما و اورانیم و شناسایی الگوی انباشتگی پیشرونده و پسرونده رسوبات شناسایی شد. مرز انتهایی توالی سوم در هر دو برش از نوع اول و در دیگر مرز ها از نوع دوم است. سطوح تغییرات سطح آب دریا در نهشته های سازند داریان با صفحه عربی مقایسه شده است. نوسانات سطح آب دریا در زمان نهشته شدن سازند داریان کمتر تحت عوامل درون حوضه ای بوده و بیشتر از تغییرات ناحیه ای به ویژه سکوی عربی پیروی کرده است.