توانمندی های ورزش روستایی، توسعه محلی و مشارکت اجتماعی (مورد مطالعه: کشتی گیله مردی)

ورزش های روستایی یکی از مهم ترین و در عین حال مهجور ترین موضوعات مطالعات توسعه روستایی و جامعه شناسی ورزش در ایران است. هدف این مطالعه، شناسایی ظرفیت های ورزش کشتی گیله مردی -به عنوان یکی از مهم ترین ورزش های روستایی ایران- در توسعه محلی و مشارکت اجتماعی است. روستاهای اشکیک و تازه آباد خاچکین از توابع استان گیلان به عنوان محدوده تحقیق انتخاب شدند. در این مطالعه با رهیافت کیفی، تلاش شد ضمن پاسخگویی به سوالات اصلی تحقیق، نظریه ای در مورد جایگاه این ورزش در جامعه مورد مطالعه مطرح شود. برای جمع آوری داده های پژوهش از مصاحبه و بحث گروهی استفاده شده است، علاوه بر آن، یک دوره مسابقات کشتی گیله مردی در روستای تازه آباد خاچکین مشاهده شد. یافته های مطالعه نشان می دهد که تغییرات زیادی در کارکردها و رویه های اجتماعی و فرهنگی ورزش کشتی گیله مردی اتفاق افتاده است. این ورزش از پدیده ای «سنتی»، «محلی» و «وابسته به اقتصاد معیشتی» به پدیده ای «حاشیه ای، بیگانه و شبه رسمی» در جامعه روستایی مورد مطالعه، تبدیل شده است. از عمده ترین عوامل گسترش این روند می توان به «شبه مدرنیسم روستایی»، «تغییر سبک اوقات فراغت روستاییان»، «کاهش نقش کشاورزان در اجرای کشتی»، «ساماندهی کشتی گیله مردی به وسیله نهادهای غیر روستایی» و «ممانعت خانواده ها از ورود نوجوانان به عرصه کشتی» اشاره کرد. نتایج تحقیق نشان می دهد گسترش پدیده فوق، به «کاهش رسوم و کارکردهای حاشیه ای کشتی گیله مردی»، «گسست روستاییان از هویت های بومی و محلی خود»، « تقویت توریسم و صنایع خرد روستایی»، «کاهش تعداد مسابقات»، «تخریب محیط زیست» و «کاهش مشارکت فعال روستاییان» منجر می شود.