تاثیر تنظیم کننده های رشد گیاهی بر ریزازدیادی گیاه گزانگبین (Astragalus adscendens Boiss and Haussk) با جوانه انتهایی

گزانگبین (Astragalus adscendens)متعلق به جنس گون ها و یکی از گونه های پر اهمیت ایران از نظر ارزش دارویی، جنبه های اقتصادی و اجتماعی است. به دلیل قدرت افزایش کم این گیاه با بذر و قلمه، امکان کشت درون شیشه ای این گیاه ارزیابی شد. اثر سه نوع سیتوکینین مختلف (BAP1، KIN2 و Ze3) با غلظت های 5/0، 1، 2 و mg/l 4 در ترکیب با 0 و mg/l 5/0 NAA4 بر پرآوری جوانه انتهایی بررسی شد. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح کامل تصادفی انجام شد. شاخساره ها به محیط کشت ریشه زایی حاوی IBA5 و NAA با غلظت های 0، 3/0، 6/0 و mg/l 9/0 از هر کدام منتقل شدند. نتایج نشان داد تاثیر کاربرد سیتوکینین های مختلف و غلظت های استفاده شده از هر کدام و همچنین کاربرد NAA در میزان شاخساره تولیدشده، شمار برگ و طول شاخساره ها معنی دار بود. بیشترین شاخه زایی (5/8 شاخساره در هر ریزنمونه) به همراه شمار برگ مناسب (4/22 برگ در هر شاخساره) در محیط کشت MS6 حاوی mg/l 4BAP به دست آمد. همچنین بیشترین مقدار ریشه زایی در محیط کشت MS حاوی mg/l 3/0 از هورمون NAA به دست آمد (100 درصد). بیش از 40 درصد گیاهچه های تولیدشده در گلدان حاوی مخلوط خاک، پیت و پرلیت (1:1:1) سازگار شدند.