رابطه بین رضایت زناشویی و ویژگی های شخصیتی کارکنان متاهل مراکز بهداشت

پژوهش حاضر در راستای تعیین رابطه و قدرت پیش بینی کنندگی بین ویژگی های شخصیتی و رضایت زناشویی بود. روش این پژوهش، توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری پژوهش، شامل کارکنان متاهل مرکز بهداشت شهر تبریز در سال 1394 می باشد که به همین منظور 107 نفر از کارکنان مراکز بهداشتی شهر تبریز به صورت نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه های رضایت زناشویی (انریچ، 1989) و پرسشنامه شش عامل شخصیتی هگزاکو (آشتون و لی، 2009) استفاده گردید. تحلیل داده ها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و سپس تحلیل رگرسیون چند متغیره انجام شد. نتایج به دست آمده نشان داد که بین ویژگی های شخصیت و رضایت زناشویی رابطه معناداری وجود دارد. نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد از بین ابعاد شخصیت، باوجدان بودن و تهییج پذیری نقش بیشتری در پیش بینی رضایت زناشویی داشتند؛ بنابراین با توجه به نتایج به دست آمده رضایت زناشویی با شخصیت افراد در ارتباط است و شخصیت عامل پیش بینی کننده ای برای رضایت زناشویی است.