تاثیرات سمیت عصبی بیسفنول A بر روی یادگیری و حافظه فضایی در رت های نر

بیسفنول A (BPA) یک استروژن خارجی سنتز شده است که به مقدار زیادی در تولیدات پلی مری پلی کربنات ها و رزین های اپوکسی وجود دارد. BPA به راحتی از سد خونی- مغزی عبور می کند. گزارش شده است که بیسفنول A بر روی سیستم عصبی مرکزی مخصوصا نوروژنز و انتقالات سیناپسی اثر می گذارد. بنابراین هدف مطالعه حاضر، بررسی تاثیر تزریق مزمن BPA بر روی یادگیری و حافظه فضایی است.
در این مطالعه تجربی، 40 سر رت نر نژاد ویستار به طور تصادفی به 4 گروه (10n=) به این طریق تقسیم شدند: گروه کنترل و گروه های دریافت کننده بیسفنول A (با دوزهای 10، 50 و 100 میکروگرم بر کیلوگرم). BPA به مدت 15 روز به صورت داخل صفاقی تزریق شد. تست ماز آبی موریس از روز دهم تزریق به طور متوالی به مدت 5 روز برای مطالعه یادگیری و حافظه فضایی رت ها انجام شد. در نهایت داده ها با روش نرم افزاری On Way Anova آنالیز شدند.
نتایج نشان داد که تجویز BPA در دوزهای 10 و 50 میکروگرم بر کیلوگرم حافظه فضایی را در مقایسه با گروه کنترل کاهش داد (05/0< p). کاهش حافظه فضایی در دوز 100 میکروگرم بر کیلوگرم نسبت به گروه کنترل بسیار زیاد بود (01/0< p).
استنتاج: مطالعه حاضر نشان می دهد که BPA مسافت و زمان تاخیر در پیدا کردن سکوی پنهان را افزایش می دهد. به نظر می رسد BPAبا تاثیر بر انتقالات سیناپسی در سیستم عصبی مرکزی بر روی حافظه فضایی تاثیر منفی دارد.