بررسی ابعاد خستگی شغلی در رانندگان وسایل نقلیه سنگین

خستگی شغلی یکی ازمسائل بسیار مهم محیط های کاری است. مطالعه جنبه های گوناگون خستگی شغلی در رانندگان، به منظور کاهش حوادث جاده ای اهمیت دارد.
این مطالعه مقطعی در 420 نفر از رانندگان وسایل نقلیه سنگین صورت گرفت. ابزار گردآوری داده شامل پرسشنامه دموگرافیک و اطلاعات شغلی و پرسشنامه خستگی شغلی Swedish Occupational Fatigue Inventory (SOFI) می باشد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون های T-Test و مدل رگرسیون خطی چند متغیره با سطح معنی داری 05/0>p استفاده شده است.
میانگین رانندگی روزانه افراد مورد مطالعه با تمامی ابعاد خستگی بجز فقدان انرژی رابطه معنی داری دارند(05/0p<). هم چنین بین پارامترهایی چون میانگین ساعات استراحت، کشیدن سیگار و فعالیت ورزشی با تمامی ابعاد خستگی رابطه معنی دار دیده شد(05/0p<). با حذف عوامل مخدوش کننده در مدل رگرسیون خطی، داشتن فعالیت ورزشی بیش ترین تاثیر در کاهش میزان خستگی در رانندگان نشان داده است.
استنتاج: خستگی شغلی در رانندگان وسایل نقلیه سنگین ارتباط نزدیکی با فعالیت ها و عادات شغلی فرد دارد. اصلاح برخی رفتارهای غلط نظیر کشیدن سیگار، بی تحرکی، عدم توجه به میزان استراحت و رانندگی بی وقفه می تواند نقش عمده ای در بروز خستگی شغلی داشته باشد.