بررسی اثر سولفات منیزیم بر شاخص های آتروژنیک در موش های صحرائی نر کلستاتیک شده به روش انسداد مجرای صفراوی

کلستاز به صورت کاهش در جریان صفرا در نتیجه آسیب ترشح از هپاتوسیت ها یا انسداد جریان صفرا از مجاری صفراوی معرفی می شود که منجر به احتباس اسیدهای صفراوی، بیلی روبین و کلسترول می شود. منیزیم، دومین کاتیون فراوان درون سلولی، نقش فیزیولوژیکی ضروری در بسیاری از عملکردهای بدن ایفا می کند. هدف از این مطالعه بررسی اثر سولفات منیزیم بر شاخص های آتروژنیک در موش های صحرائی نر کلستاتیک می باشد.در مطالعه حاضر 81 موش صحرایی نر نژاد ویستار بصورت تصادفی در 9 گروه قرار گرفتند. انسداد مجرای صفراوی به روش استاندارد صورت گرفت. سولفات منیزیم (05/0، 1/0 و 2/0 گرم بر کیلوگرم وزن بدن) به روش درون معده ای، یک بار در روز و به مدت 28 روز تیمار شد. نمونه های سرمی جمع آوری شده و پروفایل لیپیدی سرم با استفاده از روش های استاندارد اندازه گیری شد. سپس شاخص های آتروژنیک محاسبه شدند.کلستازیس منجر به افزایش معنی دار مقادیر شاخص های آتروژنیک گردید و تیمار موش های کلستاتیک با سولفات منیزیم به طور معنی داری مقادیر شاخص های آتروژنیک را کاهش داد.سولفات منیزیم احتمالا با کاهش استرس اکسیداتیو و افزایش فعالیت آنزیم های موثر در متابولیسم لیپوپروتئین ها موجب بهبود پروفایل لیپیدی سرم و کاهش میزان شاخص های آتروژنیک در موش های کلستاتیک می گردد.