نقش شیوه های فرهنگ سازی در استقرار بهینه نظام آراستگی محیط کار (5S) در دبیرستان های دخترانه شهر تهران

هدف پژوهش حاضر بررسی نقش شیوه های فرهنگ سازی در استقرار بهینه نظام آراستگی در دبیرستان های دخترانه است. روش پژوهش پیمایشی، بر حسب هدف کاربردی، از نظر زمان، مطالعه مقطعی و تکنیک مورد استفاده، پرسشنامه محقق ساخته است. جامعه آماری کلیه مدیران دبیرستان های دخترانه شهر تهران (500 نفر) در نمونه ای به حجم 217 نفر بوده که به صورت خوشه ایچند مرحله ای انتخاب شدند. جهت تحلیل داده ها، از آزمون معناداری ضریب همبستگی پیرسون، آزمون کولموگروف- اسمیرنف و تحلیل واریانس چندمتغیره و آزمون t مستقل استفاده شد. مهم ترین یافته این پژوهش نشان می دهد که بین به کارگیری شیوه های فرهنگ سازی با استقرار بهینه نظام آراستگی و مولفه های آن رابطه معناداری وجود دارد. هرکدام از این سه شیوه؛ اجرای برنامه های آموزشی، تعاملات و ارتباطات سازمانی و الگوبرداری، به ترتیب نقش مهم تری در ایجاد شرایط استقرار بهینه نظام آراستگی داشته و اهمیت اجرای آموزش بیش از سایر شیوه ها است. کاربرد هر سه می تواند پیش بینی میزان استقرار بهینه نظام آراستگی را تا سطح بالایی افزایش دهد.