فردیت: خوانش دلوزو گواتری در اثر برگزیده ی ساموئل جانسون، تاریخچه ی راسلس، پرنس ابی سینا

در این مقاله ”فردیت“ شخصیتها در اثر معروف ساموئل جانسون تاریخچه ی راسلس، پرنس ابی سینا درپرتو تئوری ”فردیت“ دلوز و گواتری تحلیل و بررسی میشود. با در نظر گرفتن میل شخصیتها بر اساس” تولید مطلوب“ دلوز و گواتری در اثر جانسون، نتیجه حاکی از آن است که میل در شخصیت راسلس و یارانش نه تنها ریشه در کمبود ویا فقدان ندارد بلکه به آنها انرژی و تحرک بخشیده، به انگیزه ی آنها برای تحقیق می افزاید وعلیرغم دیدگاه روانشناسی فروید و لکان، میل همواره نقش مثبتی را ایفا میکند. همچنین، در این مقاله نشان میدهد سرکوبی میل در راسلس و همسفرانش ریشه در ارتباطات و عوامل اجتماعی دارد. زیرا ماهیت آزادگونه ی میل با شرایط اجتماعی که تابع قوانین و قواعد میباشند سازگار نیست و این ناسازگاری میل را در شخصیتها سرکوب میکند و آنها هربار تجربه ای کسب میکنند. از سوی دیگر، هر تجربه به شخصیت ”فردیتی“ مختص همان تجربه ی خاص را میبخشد که با ”فردیت“ قبل و بعد او متفاوت میباشد. بنابراین، هیچیک از شخصیتها دارای ”فردیت“ یکسان و ثابتی نیستند.