ارزیابی اثرات بهداشتی ناشی از PM2.5 در هوای شهر مشهد در سال 1392

ذرات معلق هوا یکی از آلاینده های اصلی هوا در مناطق شهری است که معمولا از منابع مختلفی مانند اگزوز خودروها، فرایند احتراق صنعتی و یا از تبدیل ثانویه آلاینده های گازی تولید می شوند و باعث بیماری های تنفسی، قلبی-عروقی و مرگ ومیر می شوند. هدف از انجام این تحقیق، ارزیابی اثرات بهداشتی ناشی از PM2.5 در هوای شهر مشهد در سال 1392 بود.
در این مطالعه مقطعی اثر غلظت PM2.5 بر سلامت شهروندان مشهدی با استفاده از 3-2-3- Air Qتعیین گردید. ایستگاه های انتخاب شده جهت سنجش آلودگی هوا در این مطالعه شامل 4 ایستگاه صدف، سجاد، دانشگاه و خیام بودند. در مجموع تعداد داده های جمع آوری شده از این ایستگاه ها 6995 بود. درنهایت با استفاده از این مدل تعداد کل مرگ ومیرها، بیماری های قلبی-عروقی و بیماری های تنفسی منتسب بهPM2.5 برآورد شد.
نتایج نشان داد که فصل سرد بالاترین میزان آلودگی را داشت و در بعضی موارد میزان PM2.5 از میزان استاندارد بیشتر شده بود. همچنین نتایج نشان داد که تعداد موارد کل مرگ ومیر، مرگ ناشی از بیماری قلبی-عروقی و مرگ ناشی از بیماری تنفسی به ترتیب 331، 263 و 32 بوده است.
جهت برآورد دقیق میزان خطر نسبی، بروز پایه و جزء منتسب باید مطالعات اپیدمیولوژیک جامع تری در سطح کشور انجام شود تا مقادیر دقیق تری از این شاخص ها به دست آمده و میزان مرگ ومیر با صحت بیشتری محاسبه گردد.