مقایسه تخلخل و تراوایی بدست آمده از نمودار NMR و مغزه در یکی از چاه های میدان گازی پارس جنوبی

توصیف پارامترهای مخزنی از اهداف اصلی جهت توسعه مخازن می باشد. از میان این پارامترها ارزیابی تخلخل و تراوایی از اهمیت خاصی برخوردار است. به علت بالا بودن هزینه های عملیات، در بیشتر موارد مغزه گیری از برنامه کاری حذف می گردد. بنابراین بایستی اطلاعات نمودارهای چاه پیمایی را بهینه سازی کرد، تا نتایج مشابه با نتایج مغزه فراهم گردد. یکی از ابزارهای نمودارگیری جدیدی که اخیرا مورد توجه واقع شده است، ابزار NMR است که توانایی فراهم کردن میدان وسیع تری از اطلاعات را نسبت به قبل دارا می باشد. در این مطالعه از نتایج ابزار CMR به عنوان یکی از ابزارهای بکار برنده روش تشدید مغناطیسی هسته ای استفاده شده است. ابتدا مقادیر تخلخل و تراوایی بدست آمده از نمودار CMR یکی از چاه های میدان گازی پارس جنوبی با مقادیر تخلخل و تراوایی مغزه همان چاه برای واحدهای مخزنی کنگان و دالان مقایسه گردیدند. تخلخل مغزه و تخلخل سیال آزاد CMR از روند مشابهی تبعیت کرده و ضریب همبستگی قابل قبولی بدست آمد. از مقایسه تراوایی CMR با تراوایی مغزه انطباق خوبی حاصل نشد. در ادامه اشباع آب تعیین شده توسط نمودارهای مقاومت به صورت منحنی ترسیم گردید و با نمودارهای تخلخل متفاوت حاصل از ابزار CMR مقایسه شد. با توجه به نتایج بدست آمده، بخش اعظم آب موجود در واحدهای مخزنی مورد نظر غیر متحرک و فاقد قابلیت تولید شناسایی گردید. سپس با تلفیق مقاطع نازک تهیه شده از واحدهای مخزنی با منحنی های پراکندگی T2، چگونگی توزیع حفرات و گسترش تخلخل در سنگ مخزن مورد مطالعه قرار گرفت. نهایتا این نتیجه حاصل شد که در صورت فقدان مقاطع نازک در مخازن هیدروکربنی می توان با بررسی منحنی های پراکندگی T2 به شناخت کلی در مورد نحوه توزیع تخلخل ها در مخزن دست یافت.