مقایسه ی شاخص کیفیت خواب و خرده مقیاس های (تاخیر در به خواب رفتن، طول مدت خواب و خواب مفید) در بین دانشجویان دارای وضعیت تحصیلی خوب، متوسط و مشروط

مشکلات مرتبط با خواب به عنوان یک موضوع سلامت عمومی به خصوص در بین دانشجویان دانشگاه ناشناخته می ماند. هدف این تحقیق بررسی وضعیت کیفیت خواب و مقایسه ی آن در بین دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی تبریز بود. این پژوهش یک مطالعه ی توصیفی است که به روش علی مقایسه ای انجام شده است. آزمودنی های پژوهش شامل 168 دانشجو (71 نفر با وضعیت تحصیلی خوب، 81 نفر با وضعیت تحصیلی متوسط و 16 نفر با وضعیت تحصیلی مشروط) شاغل به تحصیل در مقاطع تحصیلی کارشناسی و دکترای حرفه ای عمومی دوره ی روزانه در نیم سال تحصیلی دوم 90- 89 بودند که با روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل پرسش نامه ی 18 آیتمی کیفیت خواب پتزبورگ (1989) و فرم اطلاعات جمعیت شناختی بود. داده ها توسط آزمون های کروسکال-والیس و تحلیل واریانس تجزیه و تحلیل شدند. شیوع کیفیت خواب ضعیف 1/57 درصد در مقایسه با 9/42 درصد نمونه که کیفیت خواب خوب داشتند. میانگین کل نمرات دانشجویان در شاخص کیفیت خواب (11/3±15/6) که بالاتر از دامنه به هنجار می باشد. در مقایسه ی گروه ها در «شاخص کیفیت خواب» و خرده مقیاس «خواب مفید» تفاوت ها معنادار ولی در «تاخیر در به خواب رفتن و طول مدت خواب» تفاوت ها معنادار نبود. بیش از نیمی از دانشجویان کیفیت خواب ضعیفی داشتند و رابطه ی کیفیت خواب با عملکرد تحصیلی معناداری بود. می تواند در کنار مهارت های زندگی اهمیت کیفیت و کمیت خواب در فرایند یادگیری و تحصیل را نیز به دانشجویان آموزش داد.