مقایسه فعالیت الکترومیوگرافی (EMG) عضلات درگیر در مرحله رهایی پرتاب نیزه قهرمانان معلول مرد جهان و پارالمپیک

هدف از این مطالعه شناسایی متغیر الگوی فعالیت عضلانی (آمپلی تود) عضلات پکتورالیس ماژور، بخش قدامی دلتویید و تری سپس پرتاب گران نیزه قهرمان جهان و پارالمپیک مرد کشور با استفاده ازEMG بود.
فعالیت الکتریکی عضلات پکتورالیس ماژور، بخش قدامی دلتویید و تری سپس 24 نفر پرتابگر نیزه معلول نخبه مرد ایرانی کلاس های مختلف نشسته و ایستاده با استفاده از دستگاه الکترومیوگرافی سطحی انجام شد. در این مطالعه از تحلیل واریانس یک طرفه (One way ANOVA) و آزمون تی(t) مستقل در سطح معنی داری 05/0 استفاده گردید.
بین الگوی فعالیت عضلانی (آمپلی تود) عضلات پکتورالیس ماژور و دلتویید قدامی کلاس های نشسته، عضله تری سپس کلاس های ایستاده و عضله پکتورالیس ماژور کلاس های نشسته با ایستاده قهرمانان معلول در طی رهایی نیزه تفاوت معنی داری وجود داشت (001/0>p). در حالی که در آمپلی تود عضله تری سپس کلاس های نشسته پکتورالیس ماژور و بخش قدامی عضله دلتویید کلاس های ایستاده و بخش قدامی عضله دلتویید و تری سپس کلاس های نشسته و ایستاده تفاوت معنی داری مشاهده نگردید.
به طور متوسط میانگین تمامی متغیرهای مورد نظر در کلاس های نشسته بیشتر از کلاس های ایستاده بود. بالاترین مقادیر آمپلی تود به ترتیب متعلق به بخش قدامی عضله دلتویید، پکتورالیس ماژور و تری سپس گروه های نشسته بود. این امر نشان دهنده استفاده بیشتر از عضلات مورد نظر بواسطه اختلال و معلولیت و عدم کارآیی عضلات پایین تنه پرتاب گران نشسته نسبت به پرتاب گران ایستاده می باشد. مقایسه آمپلی تود فعالیت الکترومیوگرافی عضلات مورد نظر در همه کلاس ها و معلولیت ها نشان داد که آنها نقش مهمی در عملکرد پرتاب گران معلول ایفا می کنند.