برده داری سنتی و مدرن در حقوق بین الملل و اندیشه اسلامی؛ با نگاهی به وضعیت زنان و کودکان

روزگاری«برده داری» به عنوان یک ارزش آن چنان در تمامی جنبه های زندگی انسان و شئونات اخلاقی، فرهنگی و اقتصادی جامعه انسانی رسوخ کرده بود که انکار آن غیرممکن به نظر می رسید، ولی در فراز و نشیب حرکت بشر به سوی تکریم انسان و پذیرش حقوق بشر، به تدریج این سنت غلط نه تنها به یک عمل غیرقانونی تبدیل شد، بلکه جامعه جهانی در سایه حقوق بین الملل «حق به بردگی کشیده نشدن» را در بالاترین سطوح قواعد بین المللی مستقر در عرف بین المللی و معاهدات بین المللی حقوق بشری پذیرفت و این درحالی است که امروزه جرم مرکبی با عنوان «قاچاق انسان» در جوامع بشری شایع شده که به عنوان نوع مدرنی از برده داری نظر محافل حقوقی بین المللی را به خود جلب کرده است؛ چراکه در این چارچوب انسان ها همچون کالایی که فاقد موضوعیت حقوقی هستند، شمرده می شوند و به سخن دیگر بردگانی بیش نیستند. این جنایت بین المللی که بیشتر در خصوص زنان و کودکان اعمال می شود، به یکی از معضلات جامعه جهانی تبدیل شده است. در این میان، برای تبیین مسئله چالشی برده داری در اندیشه اسلامی، تلاش شده است تا در خلال مباحث ارائه شده، دیدگاه اسلام شیعی در خصوص مسائل مطرح شده تحلیل و بررسی شود.