کاربرد نظریه خودکارآمدی در آموزش تغذیه و کنترل وزن دانش آموزان دبیرستانی دختر چاق و دارای اضافه وزن

خودکارآمدی درک شده یکی از مهم ترین عوامل پیش بینی کننده رفتار است. هدف از این مطالعه تعیین تاثیر آموزش مبتنی بر خودکارآمدی بر کنترل وزن در دانش آموزان دختر دبیرستانی چاق و دارای اضافه وزن بود.
این مطالعه مداخله ای دو گروهی بود که بر روی 154 نفر از دختران دبیرستانی 15-17 ساله چاق و دارای اضافه وزن انجام شد. دانش آموزان به طور تصادفی به دو گروه آزمون و کنترل تقسیم شدند. داده ها با استفاده از پرسشنامه استاندارد کلارک جمع آوری شد. چهار جلسه برنامه آموزشی برای گروه آزمون اجرا گردید و نتایج آن بعد از مداخله در هر گروه بررسی گردید. داده ها با آزمون های کای اسکوئر، تی مستقل، تی زوجی، من ویتنی و ویلکاکسون و آنالیز کوواریانس و با استفاده از SPSS 22تجزیه وتحلیل شدند.
تفاوت معناداری در گویه های فشار اجتماعی (p<0/001)و دسترسی به مواد غذایی(p=0/008) بعد از مداخله در گروه آزمون مشاهده شد ؛ ولی در گویه های تجربه هیجان های مثبت، هیجان های منفی و ناراحتی های جسمی تفاوت معناداری مشاهده نشد. در گروه کنترل این تفاوت در هیچ کدام از گویه ها معنادار نبود (05/0p>).
مداخله در برنامه هایی مانند ارتقای خودکارآمدی می تواند نتایج مثبتی در تشویق نوجوانان به انتخاب سبک زندگی سالم داشته و به پیشگیری از چاقی و اضافه وزن در آنان کمک بسزایی کند.