تغییرات فصلی نقطه انجماد و تحمل به سرما در لاروهای بید چغندر قندScrobipalpa ocellatella (Lepidoptera: Gelechiidae) در کرج

بخشی از جمعیت بید چغندر قند Scrobipalpa ocellatella (Boyd) زمستان های سخت را به صورت لارو در بقایای چغندر و سایر پناهگاه های مناسب سپری می کند. به منظور مطالعه توانایی زمستان گذرانی این حشره، لاروهای سن آخر به صورت ماهیانه از شهریور تا اسفند 1390 جمع آوری شدند. تغییرات فصلی در شاخص های سرماسختی (نقطه انجماد و دمای حداقل کشنده) بید چغندر قند مورد مطالعه قرار گرفت. میانگین نقطه انجماد لاروهای بید چغندر قند جمع آوری شده از مزرعه بین 99/0 ± 15- تا 92/0 ± 8/17- درجه سلسیوس در نوسان بود. به علاوه حدود 50 درصد از لاروهای جمع آوری شده در مهر ماه پس از 24 ساعت قرار گرفتن در دمای 12- درجه سلسیوس تلف شدند؛ این شاخص به تدریج کاهش یافته و در بهمن ماه به صفر رسید. دمای حداقل کشنده برای 50 درصد افراد از 2/13- درجه سلسیوس در مهر ماه به 4/16- درجه سلسیوس در بهمن رسید. در تمام طول زمستان نقطه انجماد لاروهای زمستان گذران در ماه های مختلف اختلاف معنی داری با هم نشان ندادند. این درحالی است که هم زمان با کاهش تدریجی دمای هوا، تحمل بید چغندر قند نسبت به سرما افزایش می یابد.