توکسینولوژی لقمه ماهیان

لقمه ماهیان، متعلق به کلاس غضروف ماهیان (Chondrichthyes) هستند. آنها در آب های شیرین و اقیانوس های سراسر جهان زندگی می کنند. آنها دارای خارهای زهراگینی در کنار پایه دم می باشند. اندام زهری خاردار آنها با سلول های ترشحی پوشیده شده که سبب آسیب های جدی به انسان ها می گردند. در این مطالعه مروری، توکسینولوژی این جانوران زهرآگین مورد بررسی قرار می گیرد.
برخی از علائم تلقیح زهر، شامل درد فوری و شدید، التهاب و نکروز پوستی، زخم خونریزی دهنده، ادم حاد، ترشح بزاق، تهوع، استفراغ، اسهال، تب، سردرد، گرفتگی عضلانی، لرزش، پارالیزی، دیس پنه، کلاپس قلبی- عروقی، انقباض عروق محیطی، تشنج، کما و به ندرت مرگ می باشند. زهر، حاوی سروتونین، 5-نوکلئوتیداز، استیل کولین، فسفودی استراز، آنزیم های پروتئولیتیک علیه کازئین، ژلاتین، و فیبرینوژن و توکسین هایی نظیر سیستاتین ها، گالکتین، پروکسیرودوکسین 6، اورپوترین و پورفلان و همچنین پپتیدها و پروتئین های دیگر مشتمل بر هموگلوبین زیر واحد آلفا، فعال کننده 2 GM گانگلیوزیدی، گلوتاتیون S- ترانسفراز مو، مهارکننده الاستاز لکوسیت، ترانسدولاز، ATP سنتاز، نوکلئوزید دی فسفات کیناز و فیلامان های متوسط نوع III می باشند. گالاکتین، دارای عملکردهای مختلفی چون فعالیت های ضد انعقادی، پیش انعقادی، مدولاسیون پلاکتی، میوتوکسیک و هماگلوتیناسیون می باشد. سیستاتین ها، مهارکننده های قوی سیستئین پروتئینازها، از جمله پاپائین و کاتپسین ها هستند. یکی از عملکردهای اصلی پروکسیردوکسین، هیدرولیز لیپیدها از طریق فعالیت 2PLA می باشد. مشخص شده است که اورتوپورین و پورفلان به ترتیب دارای اثرات تنگ کننده عروقی و التهابی هستند.
زهر لقمه ماهی ها دارای توکسین ها و ملکول های فعال زیستی مختلفی با مکانیسم های سمیت متنوع، می باشند. درک کامل مکانیسم های سمیت و تظاهرات بالینی تلقیح زهر لقمه ماهی ها، به پزشکان و توکسینولوژیست ها، توانایی مدیریت درمان آسیب با این جانوران را به طور موثری فراهم می نماید.