یک مدل تعمیم یافته برای ارزیابی قابلیت اعتماد نرم افزار براساس فرایند پواسون ناهمگن

با توجه به کاربردهای گسترده سیستم های نرم افزاری، لزوم تولید نرم افزارهای تقریبا بدون خطا و با کیفیت بالا بیش از پیش اهمیت پیدا کرده است. قابلیت اعتماد نرم افزار یک رهیافت مهم برای ارزیابی کیفیت نرم افزار در نظر گرفته می شود. مدل سازی قابلیت اعتماد نرم افزار براساس فرایند پواسون ناهمگن یکی از روش های کاملا موفق در مهندسی قابلیت اعتماد نرم افزار می باشد. در این مقاله ابتدا مدل عمومی رشد قابلیت اعتماد بررسی می شود. سپس با در نظر گرفتن دو نوع خطای ساده و پیچیده و لحاظ کردن وابستگی بین خطاهای پیچیده و نیز تاخیر زمانی بین کشف و حذف خطاهای پیچیده به ارائه یک مدل تعمیم یافته قابلیت اعتماد نرم افزار پرداخته می شود. برآورد پارامترهای مدل پیشنهادی با استفاده از مجموعه داده های شکست دو پروژه نرم افزاری واقعی و از طریق نرم افزار انجام می شود. در پایان مدل پیشنهادی با دو مدل موجود با استفاده از معیارهای مختلف مقایسه می شود. نتایج نشان می دهد مدل ارائه شده در این تحقیق بر روی این مجموعه داده ها بهتر برازش شده، اطلاعات دقیق تری در مورد کیفیت نرم افزار ارائه می کند.