مجرای ریسک پذیری سیاست پولی در شبکه بانکی ایران

اثر بالقوه سیاست پولی بر انگیزه ریسک پذیری بانک ها توجه وسیعی در ارتباط با بحران مالی اخیر معطوف به خود کرده است. با این وجود، تحقیقات کلان نوعا به ارتباط میان وضعیت سیاست پولی و قابلیت دستیابی به اعتبارات بانکی توجه داشتند و مدلی ارائه ننموده اند که انگیزه های ریسک پذیری بانک ها را وارد کند. مطالعات بانکداری هم انگیزه های ریسک پذیری بانک ها را بدون در نظر گرفتن اثرات سیاست پولی بررسی کردند. از این رو، این مقاله به دنبال آن است که این شکاف موجود در مطالعات موجود را پر کند. بنابراین هدف از این مقاله آزمون مجرای وام دهی بانک برای شبکه بانکی ایران از طریق ریسک بانکی است. که بدین منظور شاخص وضعیت ریسک بانکی وارد مدل های متداول سازوکار انتقال پولی می شود و برای برآورد مدل نیز از روش گشتاورهای تعمیم یافته استفاده می شود. براساس نتایج بدست آمده، ریسک بانک ها با میزان وام دهی آن ها رابطه معکوسی دارد هم چنین روابط متقابل میان شاخص ریسک بانکی و سیاست پولی مطابق انتظار منفی است.