مقایسه دوز مورد نیاز القا، خصوصیات القا و برگشت از بیهوشی و تاثیرات قلبی-تنفسی تجویز همزمان کتوفول با دیازپام و میدازولام در سگهای سالم

تجویز همزمان داروهای بیهوشی به منظور کاهش اثرات ناخواسته هر یک از این داروها انجام می شود.
این مطالعه به منظور بررسی اثرات تجویز همزمان کتوفول با دیازپام و میدازولام در سگ های سالم طراحی شد.
تعداد شش قلاده سگ بالغ نژاد مخلوط مورد استفاده قرار گرفتند. پس از آرام بخشی با داروی آسپرومازین (mg/kg 1/0)، بیهوشی با یکی از سه درمان کتوفول (KF، هر میلی لیتر شامل mg 5 کتامین و mg 5 پروپوفول)، کتوفول-دیازپام (KFD) و کتوفول-میدازولام (KFM) (هر میلی لیتر شامل mg 5 کتوفول و mg 5/2 دیازپام یا میدازولام) به صورت تصادفی القا شد. همه سگ ها هر سه درمان را به فاصله حداقل یک هفته دریافت نمودند.
دوز مورد نیاز برای القای بیهوشی در KFر(mg/kg 44/0±2/4) بالاتر از KFDر(mg/kg 6/0±27/2) و KFMر(mg/kg 25/0±68/1) تعیین شد (05/0>p). دوز نهایی دیازپام و میدازولام در KFD و KFM به ترتیب mg/kg 25/0±00/1 و mg/kg 10/0±73/0 بود (05/0p). تعداد ضربان قلب در KF در چندین نقطه زمانی افزایش یافت (05/0>p). تعداد تنفس در KF یک کاهش معنی داری را در زمان بیهوشی در مقایسه با زمان پایه نشان داد. ضربان قلب و تعداد تنفس در KFD و KFM ثبات بیشتری را نشان داد. کیفیت القا و برگشت از بیهوشی در هر سه درمان قابل قبول بود.
نتیجه گیری نهایی: تجویز همزمان کتوفول با دیازپام و کتامین مقدار داروی مورد نیاز برای القا را کاهش داد و برگشت از بیهوشی را طولانی ساخت. دیازپام و میدازولام توانستند برخی اثرات جانبی قلبی-تنفسی کتوفول را کاهش دهند.