بررسی نگرش کارآموزان، دستیاران و اساتید مراکز آموزشی درمانی دانشگاه علوم پزشکی ایران نسبت به برگزاری جلسات آموزشی گراند راند در سال 1393

گراند راند آموزشی یک روش آموزش بالینی متداول است که در اکثر بخش های بیمارستان های آموزشی در حال اجرا می باشد. هدف آن فراهم آوردن فرصتی برای دانشجویان است تا اطلاعات نظری را به واقعیات عملی پیوند بزنند. هدف مطالعه حاضر مقایسه دیدگاه کارآموزان، کارورزان، دستیاران و اساتید، نسبت به گراند راند در دانشگاه علوم پزشکی ایران می باشد.
این مطالعه، توصیفی تحلیلی بر روی کارآموزان، کارورزان، دستیاران و اساتید بیمارستان های آموزشی دانشگاه ایران به تعداد 237 نفر به روش سرشماری می باشد. اطلاعات بوسیله پرسشنامه به صورت سوالات چندگزینه ای و لیکرتی جمع آوری شد و توسط نرم افزار SPSS v. 21 آنالیز شد.
4/29% کارآموزان و کارورزان گراند راند آموزشی را خیلی خوب و خوب، 3/36% متوسط و 3/34% ضعیف و خیلی ضعیف و اساتید و دستیاران 62% خیلی خوب و خوب، 6/27% متوسط و 4/10% ضعیف و خیلی ضعیف ارزیابی کردند. کیفیت گراند راند بر اساس طیف سه درجه ای لیکرت بر حسب نوع بخش: داخلی 89/1، بخش جراحی 87/1، بخش زنان 1/2، بخش اطفال 87/1 و بر حسب درجه علمی: کارآموزان 82/1، کارورزان 85/1، دستیاران 92/1 و اساتید 13/2 بود.
دیدگاه دانشجویان پزشکی نسبت به گراندراند های پزشکی منفی تر از دستیاران و اینترن ها می باشد. شرکت فعال و تقویت استدلال، مهارت تصمیم گیری، بیان یافته های علمی و ایجاد انگیزه در دانشجویان می تواند از عوامل موثر در بهره وری بیشتر گراند راندهی آموزشی باشد.