ارزیابی بیان ژن ساکس 2 با تکنیک RT-PCR در بافت سرطانی پستان موش بالبسی(خالص) تیمار شده با فیکوسیانین سیانوباکتری (Anabaenasp. ISC 55)

امروزه یکی از روش های مفید در بررسی بیماری شایع سرطان پستان، مطالعات سلولی و مولکولی است. ژن ساکس2 در فعال کردن سلول های بنیادی و ژن های شروع کننده تمایز نقش مهمی را ایفا می کند، در حالی که افزایش بیان این ژن در بافت های سرطانی پستان نیز مشاهده شده است. هدف از این پژوهش بررسی میزان بیان ژن ساکس2 در بافت های سرطانی موش های تیمار شده با فیکوسیانین سیانوباکتری Anabaenasp. ISC 55است.
برای انجام این تحقیق، 50 سر موش ماده با نژاد بالب سی(خالص) تهیه و از روش کشت تومور سرطانی در ناحیه ی پستانی، جهت القا سرطان پستان استفاده گردید. از طرفی پس از کشت سویه سیانوباکتری در محیط کشت BG11، استخراج فیکوسیانین با روش های اختصاصی صورت گرفت و سپس با نتایج به دست آمده از اسپکتروفتومتری(UV-VIS)، دوزهای 10 و 150 میکرولیتری جهت تیمار گروه های درمانی در نظر گرفته شد. پس از اتمام دوره 21 روزه تزریق، از بافت ها استخراج RNAو متعاقبا ساخت c DNAصورت گرفت و در حضور پرایمر های اختصاصی و شاهد(ژن بتا اکتین)، روش RT-PCRو الکتروفورز انجام و نتایج با نرم افزارهای SPSS-16و Image jمورد آنالیز قرار گرفتند.
نتایج حاصل از RT-PCRدر بررسی های سلولی و مولکولی، نشان دهنده ی این بود که فیکوسیانین با دوز 150 میکرولیتر تاثیر مهارکنندگی بر میزان بیان ژن ساکس2 در سلول های سرطانی پستاندار دارد.
با توجه به نتایج، فیکوسیانین آنابنا دارای خواص ضد توموری، از طریق کاهش بیان ژن ساکس2 در بافت درگیر با سرطان پستان می باشد.