بررسی اثر تحریکات الکتریکی در درمان بیماران فلج بلز

فلج بلز، فلج عضلات صورت با شروع ناگهانی است که در نتیجه التهاب عصب فاشیال می باشد. درصد زیادی از این بیماران حتی بدون هیچ درمانی بهبود کامل را طی 3 هفته تا 3 ماه بعد نشان دادند. به هرحال دارودرمانی، فیزیوتراپی و جراحی از جمله درمان های رایج این بیماری می باشد. استفاده از تحریکات الکتریکی برای ایجاد انقباضات در عضلات صورت یکی از روش های رایج درمانی می باشد که مطالعات نتایج ضد و نقیضی را در مورد کاربرد آن گزارش کردند. هدف ما در این مطالعه مرور مطالعات و مقالاتی بوده است که از تحریکات الکتریکی در درمان بیماران فلج بلز استفاده کردند.
جستجو جهت مطالعات منتشر شده در سال های 2000 تا 2015 در سایت های علمی Google scholar و PubMed با واژگان کلیدی Electrotherapy«، »Electrical Stimulation و «Bell''s Palsy» انجام شد. در مرحله بعدی جهت جستجوی بیشتر منابع و مقالات مرتبط با مقالات به دست آمده در مرحله اول نیز مورد مطالعه قرار گرفت.
از بین 53 مقاله مرتبط با موضوع 5 مقاله کارآزمایی بالینی تصادفی که شرایط ورود به مطالعه را داشتند، انتخاب شدند. نتایج برخی از مطالعات حاکی از اثرات مثبت استفاده از تحریکات الکتریکی همراه با دیگر درمان های فیزیوتراپی در بهبود علائم بیماران در مراحل مزمن فلج بلز بود. اما هیچ مطالعه کنترل شده ای تغییر معنی داری را در بهبود عملکرد عضلات به دنبال استفاده از تحریکات الکتریکی در مرحله حاد فلج بلز نشان نداد.
باتوجه به بهبود خود به خودی در اغلب بیماران مبتلا به فلج بلز می توان استفاده از تحریکات الکتریکی را به مدت 3 ماه پس از وقوع این بیماری به تاخیر انداخت.