انتخاب بهترین روش میان یابی برای پهنه بندی متوسط دمای سالانه ایران

این پژوهش در پهنه ایران زمین به منظور بررسی انتخاب بهترین روش درون یابی مکانی برای برآورد میزان متوسط دمای سالانه انجام گردید. برای این منظور، از آمار دمای 180 ایستگاه سینوپتیک در سطح کشور استفاده شد و با استفاده از روش های مختلف درون یابی قطعی IDW، GPI، LPI و RBF با توان و مدل های مختلف (اسپلاین نواری کاملا منظم، چندربعی معکوس، چندربعی، نواری با کشش و نواری با ضخامت کم) و روش های درون یابی زمین آماری کریجینگ و کوکریجینگ (با مدل های دایره ای، کروی، کروی چهار وجهی، پنج وجهی، نمایی، گوسین، درجه دوم منطقی، اثر قطعه ای، K-bessel، J-bessel و ثابت) به بررسی الگوی توزیع مکانی متوسط دمای سالانه در سطح ایران و شناخت مناسب ترین روش میان یابی در کشور پرداخته شد. با استفاده از روش ارزیابی متقابل و استفاده از شاخص های RMSE، MBE، MAPE و r مناسب ترین روش میان یابی انتخاب شد. در نهایت با استفاده از روش های مناسب تر، نقشه های متوسط دمای سالانه در محیط GIS تهیه گردید. نتایج نشان داد برای پهنه بندی متوسط دمای سالانه در ایران، روش RBF با مدل چندربعی نسبت به سایر مدل ها دارای کمترین مقدار RMSE و بیشترین مقدار همبستگی است.