اثربخشی درمان شناختی - رفتاری بر افسردگی و اضطراب معتادین به شیشه

مصرف مت آمفتامین عوارض زیادی دارد زیرا این ماده با ورود به سیستم عصبی بر سطح دوپامین تاثیر گذاشته و باعث تحریک مغز، افزایش حالت تهاجمی و حرکات جسمی می شود. مصرف شیشه یکی از رفتارهای پرخطر در میان بیماران مبتلا به مصرف مواد است. جدی ترین علامت ترک شیشه، افسردگی (خلق ملالت بار) است که ممکن است با افکار یا رفتار خودکشی همراه باشد. هدف پژوهش حاضر اثربخشی درمان شناختی- رفتاری در کاهش علایم افسردگی و اضطراب معتادین به شیشه بود. بدین منظور، طی یک پژوهش نیمه آزمایشی، 30 بیمار با تشخیص وابستگی به شیشه به صورت تصادفی در دو گروه آزمایشی و گواه کاربندی شدند. گروه آزمایش طی 12 جلسه ی یک ساعته به صورت انفرادی تحت درمان قرار گرفتند. آزمودنی ها قبل از شروع درمان (مرحله ی ارزیابی)، جلسه ی ششم دوازدهم و 90 روز پس از پایان درمان از نظر اضطراب و افسردگی مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج تحلیل کوواریانس و تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر نشان داد که میزان افسردگی و اضطراب گروه آزمایشی نسبت به گروه گواه در تمام مراحل مداخله پایین تر بود و رویکرد شناختی- رفتاری در درمان و کاهش اضطراب و افسردگی معتادین موثر است.