اثرکاربرد پس از برداشت متیل جاسمونات بر ویژگی های کیفی و ماندگاری توت فرنگی رقم کاماروسا

پژوهش حاضر به منظور بررسی اثر تیمار پس از برداشت غوطه وری متیل جاسمونات بر خصوصیات کیفی و عمر انباری میوه توت فرنگی رقم ’کاماروسا‘ انجام شد. در این آزمایش تیمار متیل جاسمونات در پنج سطح (0، 25، 50، 75 و 100 میکرومولار) به صورت غوطه وری بر میوه های توت فرنگی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی (فاکتو اول شامل غلضتهای مختلف متیل جاسمونات و فاکتور دوم نگه داری در سردخانه به مدت 12 روز) در چهار تکرار انجام شد و ویژگی های کیفی مانند مواد جامد محلول کل، اسیدیته قابل تیتراسیون، pH، ویتامین ث، کاهش وزن، فنل، فلاونوئید و ظرفیت آنتی اکسیدانی کل اندازه گیری شدند. نتایج نشان داد که غلظت های به کار برده شده متیل جاسمونات تفاوت معنی داری در میزان مواد جامد محلول کل، اسیدیته، ویتامین ث ، pH ، فنل و فلاونوئید کل، فعالیت آنتی اکسیدانی کل و کاهش وزن با شاهد داشتند، به طوری که در میوه های تیمار شده میزان کاهش وزن و pH کمتر از شاهد و میزان مواد جامد محلول، اسیدیته قابل تیتراسیون ،ویتامین ث، فنل، فلاونوئید و فعالیت آنتی اکسیدانی کل بیشتر از شاهد بودند. همچنین بیشترین میزان فنل و فلاونوئید و فعالیت آنتی اکسیدانی کل در میوه های تیمار شده با متیل جاسمونات در غلظت 100 میکرومولار بود و کمترین مقدار این صفات در طول دوره انبارمانی در شاهد ثبت گردید.