بررسی میزان پایداری توسعه زیست محیطی در شهرستان های استان خوزستان

موضوع پایداری زیست محیطی طی سه دهه پایانی قرن بیستم به طور ویژه ای مورد توجه بسیاری از افراد بخصوص محققین و دولت ها بوده و از آنجایی که شهرها امروزه به عنوان مهم ترین عوامل موثر بر پایداری زیست محیطی به شمار می روند. تقاضا برای توسعه پایداری شهری و شهرهای پایدار مهمترین چالش فراروی بشریت در قرن بیستم و یکم است. هدف این تحقیق بررسی میزان پایداری توسعه زیست محیطی در شهرستان های استان خوزستان است. پژوهش حاضر از نوع کاربردی و از لحاظ روش بررسی توصیفی – تحلیلی می باشد. در این پژوهش از 11 شاخص توسعه زیست محیطی استفاده شده است و برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش های سلسله مراتبی تاپسیس و ویکور و برای تلفیق داده ها از روش میانگین رتبه ها بهره گرفته شد. بنابر بررسی های انجام شده شهرستانهای دزفول، اندیمشک و اهواز به عنوان برخوردارترین و شهرستان های اندیکا، شادگان و رامهرمز به عنوان محروم ترین شهرستان های استان خوزستان در بحث پایداری مولفه های زیست محیطی شناخته شدند.