اثر یک دوره تمرین استقامتی شنا به همراه مصرف مکمل سیلیمارین در دوران بارداری بر تغییرات سطوح فاکتور رشد سلول کبدی در بافت کبد نوزادان موش های باردار

رشد و تکامل جنینی به تعادل پیچیده مواد مغذی، فعالیت بدنی و فاکتورهای رشدی در زمان های دقیق در طی بارداری بستگی دارد. در این تحقیق اثر یک دوره تمرین استقامتی شنا به همراه مصرف مکمل سیلیمارین در دوران بارداری بر تغییرات سطوح پروتئین فاکتور رشد سلول کبدی در بافت کبد نوزادان موش های صحرایی باردار مورد بررسی قرار گرفت.

40 سر موش صحرایی باردار نژاد ویستار با میانگین وزنی 20 ± 200 گرم به 5 گروه: 1. کنترل؛ 2. حلال؛ 3. تمرین؛ 4. سیلیمارین ؛ 5. تمرین- سیلیمارین تقسیم شدند. موش های گروه تمرین از روز اول بارداری تا روز زایمان دراستخر ویژه ای وادار به شنا شدند. سیلیمارین به صورت زیرپوستی (100 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن) 3 بار در هفته به آزمودنی ها تزریق شد. نمونه گیری بافتی از کبد نوزادان 2 روز پس از تولد انجام و سطوح فاکتور رشد سلول کبدی با استفاده از روش الایزا اندازه گیری شد (05 / 0 = ɑ).

سطوح HGF کبد نوزادان در گروه های تمرین - سیلیمارین ، تمرین و سیلیمارین نسبت به گروه کنترل به ترتیب 547 درصد (001/0p =)، 313 درصد (001/0p =) و 213 درصد (041/0p =) افزایش یافت. همچنین وزن هنگام تولد نوزادان نیز در گروه های سیلیمارین (012/0p =) و تمرین- سیلیمارین (005/0= p) افزایش معنی دار نشان داد.

تمرین استقامتی شنا با شدت زیربیشینه در ترکیب با مکمل سیلیمارین احتمالا باعث افزایش رشد و نمو کبد نوزادان می شود.