اثر تنش خشکی بر خصوصیات بیوشیمیایی ریشه چه و ساقه چه ارقام مختلف یونجه (Medicago Sativa L.)

یونجه (Medicago sativa L.) مهم ترین گیاه علوفه ای دنیاست که به طور گسترده در بیشتر مناطق اقلیمی بویژه نواحی خشک و نیمه خشک مورد کشت و کار قرار دارد. این گیاه از مکانیسم های مورفولوژیک، فیزیولوژیک و بیوشیمیایی مختلفی درمواجه با تنش های محیطی بویژه تنش خشکی برخوردار است. هدف از این پژوهش، تعیین نقش آنزیم های آنتی اکسیدانی کاتالاز، پراکسیداز و آسکوربات پراکسیداز در مقاومت به خشکی گیاهچه های یونجه در شرایط آزمایشگاهی بود. بدین منظور ده رقم یونجه شامل ارقام اصفهانی، همدانی، یزدی، اردوبادی، قره یونجه، بمی، نیکشهری، قمی، بغدادی و کودی و شش سطح پتانسیل آب شامل صفر، 2/0-، 4/0-، 6/0-، 8/0- و 1- مگاپاسکال ایجاد شده با ماده شیمیایی پلی اتیلن گلایکول 6000 به صورت فاکتوریل و در قالب طرح کاملا تصادفی با چهار تکرار مورد ارزیابی قرار گرفتند. صفات محتوای پراکسید هیدروژن و مالون دی آلدهید ریشه چه و ساقه چه و فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانی کاتالاز، پراکسیداز و آسکوربات پراکسیداز ریشه چه و ساقه چه ارقام یونجه مورد ارزیابی قرار گرفتند. تنش خشکی موجبافزایش محتوای پراکسید هیدروژن، مالون دی آلدهید و فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانی در ریشه چه و ساقه چه گیاهچه های یونجه گردید. بر اساس نتایج، می توان اظهار داشت که ارقام مقاوم به خشکی یونجه از سیستم دفاع آنتی اکسیدانی فعال تری برخوردارند.همچنین فعالیت آنتی اکسیدانی می تواند به عنوان یک نشانگر بیوشیمیایی در انتخاب ارقام مقاوم به خشکی در یونجه مورد استفاده قرار گیرد.